بیایید یک لحظه عاشق شویم ...

سکانس اول

بسیار گفته اند درد بی دردی، بد دردی است. انسانیت و بی خیالی با هم سازگار نیستند. امروز متاسفانه شاهدیم هجمه فساد را، افزایش ربا وپارتی را ، فاصله گرفتن از آرمان ها را، گمراه شدن برخی جوانان را و واکنش ما ، بیخیالی است و سکوتی تلخ ...از دست خودم و امثال خودم و کسانی که دستشان میرسد و کاری نمی کنند دلخورم.کارمان می لنگد ، می بینیم خطاهارا و مسخ شده منتظریم کس دیگری کاری انجام دهد...

جدای از انسانیت، ما یا دین داریم یا نه و اگر داریم ، باید برویم یاد بگیریم اصول و مبانی و واجباتش را. و اینجا خط وسط نداریم ، مسامحه کاری نداریم. نباید چشم بست بر گمراهی دیگران... نهی از گناه و امر به کار درست برهمه ما واجب شده و البته باید برویم یاد بگیریم قواعدش را.

نباید می گذاشتیم این  واجب الهی انقدر غریب و مظلوم واقع شود که ناهیان از منکر مورد ضرب و شتم قرار گیرند. من اینجا به خودم و کسانی که مسئولند تلنگر می زنم.

 

چون مسئولیت ما بیشتر از دیگران است؛ به عنوان دانشجو، جوان، حاضردرمتن جامعه و با سواد ، پتانسیل تاثیر گذاری بیشتری داریم. مسیر را رهبری بارها مشخص کرده اند؛ بنشینید فکرکنید، راهکاربیابیدبرای اصلاح کشور " در نظام جمهوری اسلامی که یک نظام صددرصد

مردمی است،دانشجو باید بارزتر از هر جای دیگر دنیا نقش داشته باشد"

" نگذارید درجوامع جوان کار به فساد بکشد، جوانان در محیط خودشان امر به معروف و نهی از منکر کنند نه تنها طبقه عامه مردم را حتی مسئولان را "

بعد از شنیدن خبر چند مورد ضرب و شتم ناهیان از منکر،هر دم از نو غمی آید به مبارک بادم...یکشنبه 3 فروردین 93 طلبه بسیجی علی خلیلی بعد از 2 سال تحمل درد و بیماری بر اثر جراحات وارده از سوی اشرار در دفاع از دو بانوی جوان، شهــــــید شد...

 

سکانس دوم

چه کار داشتی طلبه جان تو هم مثل من و امثال من که به شعار دادن بسنده       کرده ایم، راه بیخیالی در پیش می گرفتی. ناموس مردم در خطر بود که باشد ، تو هم مثل ما رگ غیرتت را می خشکاندی و چشم می بستی روی واجب الهی...جانت را به خطر انداختی، نزدیک به 3 سال درد کشیدی، گردن و چشم و هنجره و دست و معده ات را ناکار کردی، کما رفتی، دو بار سکته مغزی کردی که چه...

وقتی همه خواب بودیم، وقتی مسئولین امر در جواب فرمان های مکرر رهبری، به قول خودت مرگ غیرت و جوانمردی را به سوگ می نشینند، تو آن وسط چرا بیدار شدی؟... دنیا هم حوصله تو را نداشت آخر بر خلاف حال و هوایش پیش رفتی؛ دیدی که 26 بیمارستان تن نیمه جانت را نپذیرفتند... هرچند تاکید کردی اسم کارت را نهی از منکر نمی دانی بلکه دفاع ازجان و ناموس بوده، مدعیان به تو گیر دادند که به تو چه ربطی داشت...خدا ما را بیامرزد علی آقا تو که جاودانه شدی...و باز هم به قول خودت اینجا هیچ کس پشت آدم نیست، فقط خدا...دعا می کنم قصه تو فقط به آهی و سوختنی تمام نشود؛ شروعی باشدبرای بیداری من و امثال من، تا به قول خودت مبادا رگ غیرت درکوچه های شهرمان بخشکد..