گلواژه های صبر و ایثار
به بهانه وفات حضرت ام البنین(س) و روز بزرگداشت مقام مادران و همسران شهدا
وقتی تقویم امسال را باز می کنی به تاریخی می رسی که رنگ و بوی حماسه دارد، بیست و چهارم فروردین روز بزرگداشت بانوی فداکار، حضرت ام البنین سلام الله علیها، یک شیر زن و شیر پرور، همسر شهید و مادر چهار شهید که پسران خود را فدایی ولایت کرد، بانویی که از وقتی پا به خانه ی امیر المومنین علیه السلام نهاد خود را نه بانوی خانه که کنیز کودکان یتیم فاطمه سلام الله علیها دانست و ادب و عشق به دردانه هایش آموخت. راستی چه روز مبارکی است این روز ، روز تکریم از شیر زنان و دلاور زنان تاریخ "مادران و همسران شهدا" تکریم از کسانی که به ندای پیر خود، معمار کبیر انقلاب اسلامی ، حضرت امام خمینی رحمه الله علیه، لبیک گفته و زینب گونه در هشت سال دفاع مقدس فرزندان رشید و برومند خود را برای حضور در جبهه ها آماده کردند. مادرانی که بهشت برای گام هایشان وسعت گرفت و حجم مهربانی هایشان در این جهان نگنجید...
وای خدای من، چگونه بیان کنم؟! از کجا بگویم؟! از شهیدان که معراج مردان مومن اند وحاضر شدند در ایام زیبای نوجوانی و جوانی جان خود را به خطر اندازند و در جوی خون بغلتند یا از مادران این شهدا که خود اولین حماسه سازان کشور هستند و در طول این هشت سال حماسه های جاویدی ساختند که قلم را توانای نوشتن نیست!
مادرانی که با تحمل سختی های فراوان خم به ابرو نیاوردند و صبر و استقامت پیشه کردند و هم اکنون نیز در تمام عرصه های مختلف کشور حضوری پررنگ دارند و دیگر بانوان را نیز پیوسته به این حضور تشویق می کنند.
آری، به راستی اگر ایثار، شهامت، صبر و استقامت مادران و همسران شهدا ،که بسیاری از آنان آن زمان نو عروس بودند ، نبود خدا می دانست چه بر سر این خاک و انقلابمان می آمد!!؟ در واقع این دلاور زنان بودند که فرزندان هم سن و سال ما جوانان و نوجوانان خود را برای دفاع از ولایت به خط مقدم جبهه فرستاده تا اجازه ندهند حتی یک وجب از خاک مقدس سرزمینمان به دست دشمن بیفتد و دشمن نیز فهمید که با وجود چنین مادران و جوانان برومند نمی تواند قد علم کند و با ارزشهای دینی و فرهنگی ما مقابله کند.
اینک نه تنها باید یاد شهدا را زنده نگه داشت بلکه باید از همسران و مادران آنها یاد و تکریم کرد و الگو گرفت تا هم در شکوفایی کشور سهیم شد هم فرزندانی چون ابا الفضل العباس علیه السلام،علمدار کربلا، و شهیدان این مرز وبوم تربیت کرد، باشد که چنین بود...
