آغاز امامت امان زمان(عج)

 

دو نگین از جهان تشیع در سال 260 ه.ق دو برگ از دفتر تاریخ را امضاء کردند.پدر شهادتنامه و پسر آغاز امامت را .

کسی که با قلم سبز و جوهره ی قرمز رنگ،آغاز امامت را با هدف زنده نگه داشتن اسلام وحاکمیت قرآن در دفتر هستی برای جهانیان به زیبایی نگاشته است،سالیان سال است نظاره گر انسانهایی است که پیرو خط امامت و ولایت هستند. اما آیا این پیرو بودن لقلقه ی زبانی آنهاست یا نه در عمل هم آن را اثبات کرده اند؟

همه ی ما از کوچک تا بزرگمان میدانیم در جامعه ای زندگی می کنیم که انقلابمان با نام اسلام رقم خورد و زمینه ساز آن هم همان مکتبی بود که امروزعلمدارآن همین امام است . جامعه ای که اگر بخواهد زمینه ساز حکومتی جهانی باشد، اعضای آن جامعه نباید بگذارند در دنیای به اصطلاح مدرن صنعتی و بی خدایی امروز،صاحبان زر و زور اهداف شوم خود را بر این جامعه تحمیل کنند.اما اگر انسانهای جامعه ما بدون بینش و نگرش نسبت به مسائل و تقلید کورکورانه از فرهنگ جوامع غربی بخواهند شیوه زندگی و حکومتی جامعه را به آن سبک نزدیک کنند و بدون توجه به راهی که صلاح جامعه را در بر دارد رو به سوی منفعت شخصی و چشم پوشیدن به منکرات کلان اجتماعی در جامعه نمایند،در واقع بذر بی بصیرتی و نفاق را در جامعه ای که قدم در مسیر اهداف آرمانی گذاشته، می پاشند.

پس تا زمانی که خودمان نخواهیم این موج ظلمت و تاریکی را که در جامعه ریشه پرورانده و منشأ فساد در اجتماع می شود را نه به صرف اینکه فقط چند صباحی محض ادای تکلیف با آن مقابله کنیم بلکه باید با بصیرتی نافذ و راسخ و جهاد در عمل تلاش کنیم که حماسه ساز جامعه ای ولایتمدار در عمل نه در زبان باشیم.